به گمانم آدمیزاد باید دو تن داشت
دو جسم
تا وقت نرسیدنها
وقت از دست دادنها
و زمان درد
یکی آن یک را تاب بیاورد و نگه دارد
در آغوش بگیرد
گاهی قهوهای برایش دم کند
گریههایش را بشنود
و آرام جانش بشود
و گرنه که اینها همه بازیست
و انسان تنهاست
تنهای تنها
این عریضه را
هر وقت بروم به خدایمان خواهم گفت
برای دنیای دیگر و آدمهای دیگرش
اگر بخواهد و بیافریند…
همراهان گرانقدر:
تمامی نوشته ها به نام زنده یاد لیلا مومنی به ثبت رسیده اند.
لطفا هنگام انتشار در فضای مجازی از #لیلا_مومنی استفاده نمایید.
جهت تهیه کتاب عاشقانه های زنانه، تنها اثر یادگاری زنده یاد لیلا مومنی، به صفحه اینستاگرام asheghanehaye_zanane
پیام دهید.